We wisten dat de belangstelling groot was. We hadden veel bezoekers verwacht en op nog meer gehoopt. Maar van zoveel hebben we niet eens durven dromen. Gelukkig waren er nog zalen waar tv-schermen geplaatst konden worden. Hartelijk welkom allemaal!
Ik hoef u niet meer te vertellen waar het om gaat vandaag. Er is al veel en diepgaand over gesproken en gediscussieerd. Ik denk niet dat er nog nieuwe, verrassende standpunten naar voren zullen komen. De afgelopen week heeft u schriftelijk of via e-mail kunnen aangeven óf u vandaag nog iets wilde zeggen en wát u wilde zeggen. Velen wilden hetzelfde zeggen. Daaruit hebben we steeds willekeurig iemand gekozen die het hier ook daadwerkelijk naar voren kan brengen. Zo ontstond een indrukwekkende rij sprekers en willen wij vandaag nog tot een stemming, een besluit komen dan moeten we de spreektijd beperken tot maximaal één minuut per persoon. Ik vertrouw er op dat u daar begrip voor heeft.
U kunt uiteindelijk kiezen uit slechts twee mogelijkheden. Voor alle duidelijkheid zeg ik nog maar eens dat wij hard gezocht hebben naar meer, maar zelfs twee gerenommeerde onderzoeksbureaus kwamen niet tot meer oplossingen. We zijn dus echt niet over één nacht ijs gegaan.
Was deze bijeenkomst nog wel nodig? Hadden we alle discussies niet kunnen afsluiten met een stemming per brief en e-mail? Nee, want velen zullen nog op de weg hierheen hebben nagedacht. Eén opmerking vandaag kan hen net die zekerheid geven dat ze de juiste keuze maken. En we moeten onszelf niets wijsmaken. Op weg naar huis of morgenochtend kan toch de twijfel weer toeslaan: heb ik wel de juiste keuze gemaakt? Had ik niet toch ...?
Beste vrienden, geen enkele keuze wordt voor eeuwig en altijd gemaakt. Niemand weet welke ontdekking volgende week gedaan wordt, welk nieuw inzicht volgend jaar ontstaat. Maar de keuze waar we nú voor staan, moet nú gemaakt worden. We staan immers op de drempel van een nieuw, beslissend jaar. We moeten nú onze verantwoordelijkheid nemen. We kunnen de zaak niet op zijn beloop laten en hopen of verwachten dat anderen de beslissing wel zullen nemen. Wat wij beslissen beïnvloedt niet alleen ons en de toekomst van onze kinderen, het beïnvloedt het morgen en overmorgen van onze medeburgers van nu.
Tot slot van deze inleiding wil ik er nog één keer op wijzen: het gaat vandaag om de basis van ons dagelijks leven. Willen en durven wij daarin een radicale wijziging aan te brengen?
Ik stel voor dat we, voor we verder gaan, twee minuten stil zijn en nog eens bij onszelf te rade gaan. Ben ik nu al zeker of laat ik mij nog overtuigen?
"Voorzitter! Van de orde."
"Gaat uw gang. Maar houdt het kort alstublieft."
"Ik stel voor direct tot stemming over te gaan. Zoveel kan er vandaag echt niet meer gemanipuleerd worden. Het maakt volgens mij niet wezenlijk veel uit of nu 93% of 83% van de hier aanwezigen stem tegen uw voorstel een windmolenpark met minimaal 40 windmolens midden in het Groene Hart te plaatsen."
© Evert van Wijk 2010 (Op dit verhaal rust copyright.)
x
